پیام های کوتاه سال 88

آه خدا؛

گفتم: خسته ام

گفتی: لا تقنطوا من رحمة الله... از رحمت خدا ناامید نشوید(زمر/53)

گفتم: هیشكی نمیدونه تو دلم چی میگذره

گفتی: إن الله بین المرء و قلبه... خدا حائل است میان انسان و قلبش(إنفال/26)

گفتم: هیچ كسی رو ندارم

گفتی: نحن أقرب إلیه من حبل الورید... ما از رك گردن به انسان نزدیكتریم(ق/16)

گفتم: ولی انگار اصلا منو فراموش كردی!

گفتی: فاذكرونی، اذكركم... منو یاد كنید،تا یاد شما باشم(بقره/152)

اتل متل پری وش،دلم برات رفته غش،چه باپیام چه باتك،دوست دارم وروجك

مردمان درمنوحیرانی من حیرانند،من درآن كس كه تورابیندوحیران نشودحیرانم

از تو ای دوست آنی دل من غافل نیست،اینکه درسینه من هست تو هستی دل نیست.

Bashar be khoshbakhti kheyli zud adat mikonad va chon kheyli zud adat mikonad,kheyli zud ham faramush mikonad ke khoshbakht ast

Zendegi ra dor bezan va angah ke bar tarake boland tarin ghole ha residi,labkhand khod ra nesare tamame sangrize haee kon ke payat ra kharashidand

Ze kare sham khandidam cho didam...miyane gerye kardan, naz mikard...Vali parvane biparva dar atash...bedune balo par parvaz mikarda

Hame dar zendegi shatranj bazim, nabayad bijahat har sar betazim, agar Teknike Delha ra bedanim, hamishe bordeo hargez nabazim

Age ehsas mikoni kheyli khaste'e , age fekr mikoni pahat dard mikone, vase ineke rozi hezar bar to khateram miayo miri

Sabr kardan dardnak ast va faramosh kardan az an dardnaktar, ama dardnaktar az an 2 in ast ke nadani bayad sabr koni ya faramosh

میدونی فرق تو با خون چیه ؟ خون میره تو قلب و بر میگرده ولی تو رفتی تو قلب و بر نمیگردی

فاصله گرفتن از آدمهایی که دوستشان داریم بی فایده است ، زمان به زودی به ما نشان خواهد داد که جانشینی برای آنها نداریم

تو دریایی و من موجی اسیرم .... که می خواهم در آغوشت بمیرم ..... بیا دریای من آغوش بر کش ..... نمی خواهم جدا از تو بمیرم

هیچ گاه یک برگ سفید را قاب نمیگیرند ، برای قاب گرفتن باید حرفی برای گفتن داشت

گرمترین احساست را تقدیم کسی کن که ، همواره در سردترین لحظه ها به یاد تو بوده است

اگر مردن سزای عاشقان است ، برای مردنم هر شب دعا کن

رو غبار پشت شیشه ، اسم خوبت رو نوشتم ..... مثل هر روز و همیشه اینه انگار سرنوشتم .... رو تن سرد درختا ، آسممون رو حک میکردم .... به امید روز دیدار به تو هرگز شک نکردم

پلک نمیزنم ، نکند به اندازه یک چشم برهم زدن ، چشم از دلم برداری

کاش میشد بر جدایی خشم کرد .... شاخه های نسترن را با تواضع پخش کرد .... کاش میشد خانه ای از مهر ساخت ..... مهربانی را در آن سرمشق کرد

همیشه با غمت من در ستیزم ..... به این خاطر همیشه اشک ریزم ..... به هر برگ گلی این را نوشتم : ..... تویی امید من تنها عزیزم

آن شب که دلی بود به میخانه نشستیم ... آن عهد که بستیم به پیمانه شکستیم ... ای فاتح هر قلب همان طور که گفتی ... ما عهد شکستیم ولی دل نشکستیم ...

عاشق سر مست و بی پروا منم ..... بی خبر از خویش و از دونیا منم ..... بس که با جان و دلم آمیختی ...... کس نداند این تو هستی یا منم...؟؟؟

لحظه دیدن تو لحظه مرگ من است ، مرگ پایان من نیست آغاز عشق من است

قلب من یک جاده تاریک بود .... با تو قلبم کلبه پیوند شد .... اشک هایم مثل نیلوفر شکفت .... حاصلش یک اسمان پیوند شد

اگر تو بیایی به پرستاری من .... شب هجران نکند قصد دل آزاری من

خدایا نسیم نوازش کجاست ... کویرم ، سرآغاز بارش کجاست .... بیا تا به لبخند عادت کنیم ... به این راز پیوند عادت سکنیم .... بیا ساده مثل چکاوک شویم ... بیا باز گردیم و کودک شویم

در دریای نیلفام خوابهای شیرین شب ، صدف های رنگین خیال را می کاوم ، شاید مروارید رویای تو را در آن یابم

ما فقیران قلبمان بی کینه است ... دوستی با هرکه کردیم جای آن در سینه است

کندوی باغ هستی بی تو عسل ندارد ... بی تو کتاب عشقم ضرب المثل ندارد